Тивката магија на звукот во вода: Впечатоците од ритритот во Росе
Ритритот се одржа во елегантниот и спокоен хотел „Агапе“, чија архитектура и положба делуваат како продолжение на природата околу него. Токму таму, секој ден започнуваше и завршуваше со звук – звукот на гонгот, на терапевтските чинии, на морските бранови и на тишината што следува после вибрацијата.
Програмата беше разновидна, но со јасна намера: создавање простор за внатрешна трансформација. Учесниците уживаа во:
Звучни купки покрај море и во базенот на хотелот
Работилници со избрани теми кои инспирираа личен раст
Шумски купки, вежби со смеа и длабоко свесно дишење
Два локални излети до соседни места со културно и природно значење
Секоја активност беше водена со внимание и емпатија. Но ритритот беше далеку повеќе од агенда – тоа беше искуство.
„Уникатен и прекрасно организиран ритрит. Секој ден носеше ново, длабоко и различно искуство – од звучните купки што нè водеа до внатрешна тишина, до работилниците што нè поврзаа со нашето внатрешно дете. Посебно ќе го паметам моментот кога звучната купка покрај базенот стана инспирација дури и за птиците. Балансот помеѓу активност и релаксација беше совршен, а природноста со која сè течеше – фасцинантна. Снеже, ти благодарам што ни овозможи ова искуство.“
— Милкица Николовска, една од прекрасните учеснички на ритритот
Местото – заливот Бока Которска – само по себе носи магија. Комбинацијата од планинска моќ, морска длабочина и стари камени градови ја зголемува чувствителноста на сѐ што се доживува. А кога сето тоа е обвиено со вибрации од гонг, смеа во движење и срдечни разговори со луѓе што се таму со отворени срца, тогаш тоа веќе не е само ритрит – тоа е пресвртница.
На крајот од мај 2025 година, мала, внимателно избрана група луѓе се собраа на едно тивко место покрај Јадранското Море – во селцето Росе, Црна Гора. Целта не беше туристичка. Овие 20-тина луѓе дојдоа со една заедничка намера: да се исклучат од вревата на секојдневието и да се вратат во себе – преку звук, дишење, природа и љубезно човечко присуство.
Местата за ритритот беа ограничени, но срцата – не. Иако настанот е веќе завршен, енергијата што се создаде таму се чувствува и понатаму – кај учесниците, кај организаторите, а веројатно и во самиот воздух на Росе.
Ритритот се одржа во елегантниот и спокоен хотел „Агапе“, чија архитектура и положба делуваат како продолжение на природата околу него. Токму таму, секој ден започнуваше и завршуваше со звук – звукот на гонгот, на терапевтските чинии, на морските бранови и на тишината што следува после вибрацијата.
Програмата беше разновидна, но со јасна намера: создавање простор за внатрешна трансформација. Учесниците уживаа во:
Звучни купки покрај море и во базенот на хотелот
Работилници со избрани теми кои инспирираа личен раст
Шумски купки, вежби со смеа и длабоко свесно дишење
Два локални излети до соседни места со културно и природно значење
Секоја активност беше водена со внимание и емпатија. Но ритритот беше далеку повеќе од агенда – тоа беше искуство.
„Уникатен и прекрасно организиран ритрит. Секој ден носеше ново, длабоко и различно искуство – од звучните купки што нè водеа до внатрешна тишина, до работилниците што нè поврзаа со нашето внатрешно дете. Посебно ќе го паметам моментот кога звучната купка покрај базенот стана инспирација дури и за птиците. Балансот помеѓу активност и релаксација беше совршен, а природноста со која сè течеше – фасцинантна. Снеже, ти благодарам што ни овозможи ова искуство.“
— Милкица Николовска, една од прекрасните учеснички на ритритот
Местото – заливот Бока Которска – само по себе носи магија. Комбинацијата од планинска моќ, морска длабочина и стари камени градови ја зголемува чувствителноста на сѐ што се доживува. А кога сето тоа е обвиено со вибрации од гонг, смеа во движење и срдечни разговори со луѓе што се таму со отворени срца, тогаш тоа веќе не е само ритрит – тоа е пресвртница.
На крајот од мај 2025 година, мала, внимателно избрана група луѓе се собраа на едно тивко место покрај Јадранското Море – во селцето Росе, Црна Гора. Целта не беше туристичка. Овие 20-тина луѓе дојдоа со една заедничка намера: да се исклучат од вревата на секојдневието и да се вратат во себе – преку звук, дишење, природа и љубезно човечко присуство.
Местата за ритритот беа ограничени, но срцата – не. Иако настанот е веќе завршен, енергијата што се создаде таму се чувствува и понатаму – кај учесниците, кај организаторите, а веројатно и во самиот воздух на Росе.